Πριν «καταλαγιάσει η σκόνη» από την μεγαλύτερη ταπείνωση που έχουν βιώσει οι συνάδελφοι τα τελευταία χρόνια ως επακόλουθο των γνωστών συμβάντων στη Δ.Ο.Υ. Χαλκίδας, πληρώνοντας τα διοικητικά λάθη της ΑΑΔΕ και του Διοικητή ως να ήταν δικά τους ένα νέο θλιβερό γεγονός με πανομοιότυπα χαρακτηριστικά εξελίσσεται αυτή την ώρα στη Δ.Ο.Υ. Κέρκυρας.
Χωρίς να σταθούμε σε λεπτομέρειες, οι οποίες έρχονται στην επιφάνεια λεπτό προς λεπτό από τα Μ.Μ.Ε, αλλά για να προλάβουμε ωστόσο τα χειρότερα για τον Κλάδο, θα πρέπει όλοι μας να αναρωτηθούμε ποιοι είναι αυτοί που δεν αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους και την πληρώνουν μονίμως οι εργαζόμενοι:
- Η Διεύθυνση Προσωπικού της Α.Α.Δ.Ε. και ο ίδιος ο Διοικητής δεν φέρουν με την «βοήθεια» των Μ.Μ.Ε. για άλλη μια φορά «ουδεμία διοικητική ευθύνη» παρόλο που αυτοί έκριναν άξιους και τοποθέτησαν τόσο την Διευθύντρια της συγκεκριμένης Δ.Ο.Υ, στην Υπηρεσία της οποίας λάμβαναν χώρα τα γεγονότα που αποκαλύπτονται όσο και τον κατηγορούμενο Υποδιευθυντή Ελέγχου; Οφείλουμε, μάλιστα, να στηλιτεύσουμε το γεγονός πως προκειμένου να καταλάβουν τις θέσεις αυτές η Διευθύντρια και ο Υποδιευθυντής, κατά τη διαδικασία της συνέντευξης, ο συνυποψήφιος και πρώην Διευθυντής της Δ.Ο.Υ. Κέρκυρας ο οποίος είχε τα περισσότερα μόρια από όλους τους υποψηφίους έλαβε βαθμολογία κάτω από τη βάση. Με τον τρόπο αυτό αποκλείστηκε από τη διαδικασία και εν τέλει τις δύο εν λόγω θέσεις ευθύνης κατέλαβαν οι αναφερόμενοι.
- Η Α.Α.Δ.Ε. γενικότερα ως οργανισμός, πέρα από το γεγονός πως δεν υπάρχει διαφάνεια στον τρόπο που γίνονται οι τοποθετήσεις στις θέσεις ευθύνης, στον τρόπο χρέωσης των εντολών ελέγχου, στην μη εφαρμογή της αξιολόγησης κ.λπ., δεν έχει καμιά ευθύνη; Πρόκειται για ζητήματα τα οποία η Σ.Α.Σ έχει πάμπολλες φορές υπερτονίσει, φέρνοντας κατ’ επανάληψη προτάσεις στα θεσμοθετημένα συνδικαλιστικά όργανα οι οποίες «τυγχάνουν» είτε χλιαρής αποδοχής είτε και απόρριψης ειδικά από τις δύο μεγαλύτερες παρατάξεις της Ομοσπονδίας. Καμία δικλείδα ασφαλείας, καμία διαδικασία διαφάνειας. Αλλά δεν πειράζει, όλα ως εκ θαύματος θα λυθούν με βιντεοσκοπημένες συνεντεύξεις και με «θεσμικές αποστάσεις».
Το αποτέλεσμα αυτών των επιλογών: Ο Υποδιευθυντής φέρεται να είναι ο ιθύνων νους του κυκλώματος, ενώ η διευθύντρια βαρύνεται κατ’ ελάχιστον με τη διοικητική ευθύνη που προκύπτει με το να προΐσταται μιας υπηρεσίας όπου φέρονται ως εμπλεκόμενοι ο υποδιευθυντής και οι δύο Επόπτες Ελέγχου (που τους τοποθέτησε με ανάθεση ευθύς αμέσως μόλις ανέλαβε τη διοίκηση της Δ.Ο.Υ) και έρχονται αντιμέτωποι με βαρύτατες κατηγορίες όπως αναφέρεται στη δικογραφία και στα Μ.Μ.Ε.
- Δεν υφίσταται άραγε συνδικαλιστική ευθύνη όταν επιλέγονται κατά προδήλως αναξιοκρατικό τρόπο υποψήφιοι συγκεκριμένων παρατάξεων σε κορυφαίες θέσεις ευθύνης; Η Διευθύντρια, τουλάχιστον κατά το χρόνο ανάληψης της θέσης της ήταν και Γραμματέας του Συλλόγου Εργαζομένων Κέρκυρας εκλεγμένη με την παράταξη της ΔΑΚΕ, ένα τραγικό παράδειγμα εναγκαλισμού Διοίκησης και Συνδικαλισμού! Μάλιστα κατά την ανάληψη των καθηκόντων της είχε άμεσα αντικαταστήσει τους δύο επόπτες, ανοίγοντας, ενδεχομένως εν αγνοία της το δρόμο για τη δημιουργία του κυκλώματος διαφθοράς. Πόσο πραγματικό ενδιαφέρον λοιπόν επιδεικνύει η παράταξη της ΔΑΚΕ και ο διαχρονικός συνοδοιπόρος της ΔΗΣΣΥΕ για την πάγια εφαρμογή αντικειμενικών κανόνων στις επιλογές των θέσεων ευθύνης; Ουδόλως πείθουν όταν διατείνονται ότι είναι υπέρ της αξιοκρατίας. Άλλωστε το γεγονός ότι έχουν καταψηφίσει το σύνολο σχεδόν των προτάσεων διαφάνειας της ΣΑΣ (όπως την τυχαία χρέωση των εντολών ελέγχου) το αποδεικνύει.
Πότε επιτέλους θα υπερασπιστούμε δυναμικά ΟΛΟΥΣ τους συναδέλφους που δεν έχουν καμία σχέση με κυκλώματα που δυσφημούν τον κλάδο και υποσκάπτουν την ασφάλεια του εργασιακού μας περιβάλλοντος;
Μαντέψτε λοιπόν συνάδελφοι ποιος έχει τελικά και διαχρονικά την ευθύνη και ποιος θα πληρώσει το «μάρμαρο» στο τέλος. Μα όπως πάντοτε, όλοι οι εργαζόμενοι γενικώς και αορίστως ενώ ουδεμία συμμετοχή έχουν σε όλα τα παραπάνω. Είτε αντιμετωπίζοντας τη χλεύη της κοινωνίας, τις απαξιωτικές ή και βίαιες συμπεριφορές από φορολογούμενους κατά την άσκηση των καθηκόντων τους, είτε αναγκαζόμενοι να υποστούν υπηρεσιακή υποβάθμιση και με τη «δαμόκλειο σπάθη» της μετακίνησης και του ξεσπιτώματος να πλανάται πάνω από τα κεφάλια τους.
Ως προς τις πρωτοβουλίες απέναντι στην διαφθορά θα πρέπει να κάνουμε ξεκάθαρο ότι συνδικαλιστικά σαφώς και δεν υφίσταται καμία δικαιοδοσία ως προς τα ζητήματα που άπτονται των θεσμοθετημένων διαδικασιών απόδοσης δικαιοσύνης. Είναι όμως υποχρέωση μας να υπερασπιστούμε τα συμφέροντα και τα δικαιώματα κάθε συναδέλφου, ανυπεράσπιστου από τη Διοίκηση, απέναντι στην διαφθορά, καταβάλλοντας κάθε δυνατή προσπάθεια ώστε
- να αναδείξουμε ποιοι έχουν την διοικητική ευθύνη που δεν πρέπει να καταλήξει στους εργαζόμενους και όχι να ασχοληθούμε με το έργο της δικαιοσύνης
- να εφαρμοστούν διαδικασίες που προάγουν τη διαφάνεια, την αξιοκρατία και την πρόληψη τέτοιων φαινομένων, οι οποίες θα προστατεύουν όλους τους συναδέλφους, λειτουργώντας τόσο προληπτικά όσο και αποτρεπτικά.
ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ, η Διοίκηση θα πρέπει να αξιωθεί να αντιληφθεί πως όταν υποκύπτει σε κομματικές και κυβερνητικές πιέσεις για αναξιοκρατικές τοποθετήσεις κάθε άλλο παρά ευνοεί βέλτιστες πρακτικές διοίκησης. Διότι, πρώτη από όλους η Διοίκηση είναι αυτή που οφείλει να κατανοήσει ότι όλοι αυτοί που «πιέζουν» να υφαρπάξουν μια θέση ευθύνης που δεν τους ανήκει, δεν είναι αντικειμενικά ικανοί να ασκήσουν χρηστή διοίκηση, και οι οποίοι με την εν γένει συμπεριφορά τους είναι αυτοί που θα εκθέσουν την ίδια στο μέλλον. Εκτός εάν ο πραγματικός σκοπός είναι τα θλιβερά συμβάντα στη Δ.Ο.Υ της Κέρκυρας να λειτουργήσουν ως «επιταχυντής εξελίξεων» για την ακόμη αμεσότερη «κεντρικοποίηση» των υπηρεσιών σε όλη την περιφέρεια.